Nihao China

Na een vlotte treinreis vanuit Mongolie arriveerden we vrijdagmiddag 26 augustus op station Bejing Centraal, echt een gigantisch station, maar wel luxe en netjes. Heel indrukwekkend, vooral de hoeveelheid mensen die als mieren langs elkaar heen lijken te krioelen. Maar wat wil je ook in een stad met meer dan 18 miljoen inwoners en met een oppervlakte net zo groot als heel Belgie. 

Al snel maakten we kennis met China en keken onze ogen uit; Alles wat wielen heeft gaat door voor fiets. Van 3 persoons tandems, riksja's tot scootmobieltandems en allerlei variaties van brommertjes. Allemaal zo vol mogelijk geladen met alles wat je maar kunt bedenken. 
Wat voor ons ook onbegrijpelijk was dat de hele kleine kinderen een broekje aan hebben die van voor en achter open is, zodat ze geen luier aan hoeven, maar alles gewoon kunnen laten lopen. En dat betekent voor ons uitkijken dat je niet nat wordt! Ook houden de chinesen de gewoonte erop na om veel te roggelen en spugen op straat.. Het ziet eruit uit een grote chaos met heel veel mensen, winkeltjes en karretjes op straat. Maar dat heeft eigenlijk wel weer wat!

Wat doet een echte Hollander als ie in Bejing is? Uiteraard een fiets regelen en fietsen maar. De hele stad is ingericht op fietsen en zelfs over de allergrootste kruispunten lopen fietspaden, super gaaf om met je fietsje zo door het verkeer te rijden! 
Als eerste zijn we 18km verderop naar het Zomerpaleis gegaan, waar de vroegere keizers verbleven in de zomer en wat dus verboden was voor het gewone volk. Een prachtige aaneenschakeling van pagodes, tempels en parken waarbij in het midden een meer ligt, waarbij vroeger 100.000 arbeiders, niet geheel vrijwillig, geholpen hebben met uitgraven.. 'Vele gedwongen handen maken licht werk' zullen we maar zeggen. Maar het resultaat mag er wezen, want het is echt schitterend.

Vervolgens verder gefietst naar het Olympisch stadion en het omliggende Olympische dorp. Ook hier waren we niet de enige met dit plan. Niet meer normaal hoeveel toeristen overal zijn, het grappige is wel dat het voor 99,9% Chinezen zijn, dus dan lijkt het alsnog een beetje alsof we de enige zijn die daadwerkelijk op vakantie zijn haha.

Wat echter het meeste indruk heeft gemaakt is de Chinese Muur! We kozen ervoor om met een tour 150km verderop te gaan (niet met de fiets dus :-) ) om zo de hordes toeristen achter ons te laten en dit betaalde zich terug. Prachtige uitzichten tijdens de wandeling/klimtocht van 6km over de muur zelf van Jinhshanling naar Simatai zorgden voor een unieke belevenis van dit wereldwonder, schitterend!

De dag erop wederom een fiets gehuurd (maar liefst 2 euro per dag) en naar de Verboden Stad geweest. Verboden, omdat het vroeger voor 500 jaar off-limits was voor 'Ling met de pet', maar nu niet meer.. En dat hebben we geweten! We hadden echt het gevoel in de Efteling te lopen middenin de zomer, veel te druk! Nu blijkt dat vanaf 1 september de schoolvakanties in China weer voorbij zijn, dus dan zou het overal weer rustiger worden. Aan de voorzijde ligt het Plein van de Hemelse Vrede, het grootste stadsplein ter wereld met een oppervlakte van 440.000 m2. Hierop hebben zelfs de toeristische Chinezen moeite om het druk te laten lijken, dus dit was dan wel weer mooi. Het allerleukste was eigenlijk wel dat mensen constant met ons op de foto wilden. Waarschijnlijk zijn wij nog indrukwekkender dan dat pleintje..

's Avonds hebben we steeds vooral genoten van het lekkere eten, rondkijken en heerlijke (voet)massages in de kleine steegjes, Hutongs genaamd, die Bejing rijk is. In deze steegjes voel je echt nog de sfeer van het Bejing van vroeger. Uiteraard ook op de plaatselijke markt geweest waar het wemelt van de mensen en de eetkraampjes. En ze eten echt alles hier! Tot nu toe is alles wat we geprobeerd hebben echt super lekker, maar de zeesterren en levende schorpioenen aan een spies hebben we toch nog maar even laten liggen..

Wat ook heel grappig om te zien is dat heel veel Bejingers doen aan 'stadsparkgymnastiek', gewoon in het openbaar met z'n allen dansen, muziek maken en tai-chi oefeningen doen in een park. Zie je het voor je, heel Kronenburgerpark elke avond vol met stretchende en swingende Nijmegenaren.

Dinsdagochtend met het veredeld veevervoer (lees: treinreis) doorgegaan naar Pingyao. Wat een mega chaos zijn de treinreizen hier! Je zit met z'n allen in een wachtkamer op het station te wachten totdat de poortjes opengaan naar jouw perron. Als dat moment aanbreekt wordt het pas echt lachen.. Alsof de nieuwe Harry Potter net uit is, zo'n gekkenhuis! De trein zelf was ook een belevenis, gewoon staanplaatsen op een traject van meer dan 16 uur.. Gelukkig duurde ons stukje maar 1,5 uur naar Pingyao en hadden we het eerste gedeelte al met een hogesnelheidstrein gedaan met snelheden van 300km per uur. Dat was dan weer wel goed geregeld.

Pingyao zelf is een leuk stadje met een 6km stadsmuur om het oude centrum waar alles nog zo is gebleven als honderden jaren geleden, erg leuk en gezellig. Ook daar veel gefietst en uitstapjes gemaakt. Onder andere naar een groot Courtyard, een soort afgescheiden 'dorp' waar vermogende families vroeger woonden. Verder ook naar een ondergronds 'kasteel' waar men verbleef tijdens de oorlog met Japan, een heel gangenstelsel tot 26 meter diep, met veel kleine kamertjes, boobytraps voor indringers en zelfs aparte verblijven voor de paarden, erg cool.

De volgende bestemming was Xi'an, een stad met 4,5 miljoen inwoners (en dus veel smog), vooral bekend vanwege het Terracotta Leger. Hier hebben we dan ook uiteraard een bezoek aan gebracht. 's Ochtends in alle vroegte vertrokken we om zo de hordes andere toeristen voor te zijn. Aangekomen zagen we een indrukwekkende hoeveelheid van duizenden stenen soldaten en paarden die meer dan 2000 jaar geleden zijn gemaakt voor de toenmalige keizer.  Deze slimmerik meende dat hij op deze manier, na zijn dood, in het volgende leven weer een enorm leger tot zijn beschikking zou hebben. De collectie is jaren onder de grond gebleven, maar in 1974 ontdekt door boeren die een waterput wilden maken. Nu is het uitgegroeid tot een van de grootste acrheologische ontdekkingen van de 20e eeuw.

Xi'an zelf is niet heel bijzonder, maar wel de moeite waard om je een dag te vermaken, een rondje stadsmuur te doen en te struinen door 'the muslim quarter'. Heel grappig om Chinesen met een hoofddoekje te zien. We hebben er een avond wandelend tapas eten van gemaakt, van stalletje naar stalletje lopen en allerlei kleine hapjes die ze daar verkochten uitproberen. Een super leuke ervaring!

Al met al hebben we weer een hoop gezien en meegemaakt. Het gaat nog steeds erg goed met ons, en we genieten volop! De volgende bestemming wordt Chengdu, bekend om zijn panda's. Daarover meer in het volgende stukje, want nu is het wel weer lang genoeg geweest..

Zaijian !!