Hotsprings, Hobbits en andere Highlights

Nadat we 9 februari met ons campertje op de ferry de oversteek naar Wellington hadden gemaakt, besloten we hier anderhalve dag te blijven. De boottocht zelf was heel mooi, schitterende blauwe lucht en overal groene bergen waar we tussendoor gingen, heel gaaf! 

Wellington, de hoofdstad van NZ, is een leuke stad waar we onder andere het  'Te Papa' museum hebben bezocht. Eigenlijk een soort interactief museum met de hele historie van NZ. Het meest indrukwekkende hier was een aardbeving simulatie in een nagebouwd huisje, heel apart om mee te maken, vooral ook omdat we in Christchurch de daadwerkelijke effecten van zo'n beving eerder al hadden gezien. Verder vooral de stad al lopend verkend, lekker gerelaxed en met de cable car naar de botanische tuinen boven de stad geweest, voordat we verder reden richting Tongariro National Park.

Maar voordat we Tongariro bereikten hebben we nog een aantal grappige plekken aangedaan die zekers het vermelden waard zijn. De dag dat we wegreden was het niet zo'n lekker weer en zagen we toevallig dat er ergens in een dorpje in de buurt een soort Middeleeuws festival was. Het bleek een soort braderie te zijn met allemaal mensen verkleed als ridders, prinsessen enzovoort. En ze namen het allemaal behoorlijk serieus haha, tot series zwaardvechten aan toe..

Na hier een 2 uurtjes vertoefd te hebben kregen we op deze braderie een tip dat er in de buurt een molen stond, gerund door Nederlanders en vol met Hollandse spulletjes. Nou, wij hadden wel zin in een pak stroopwafels of anders een pak boerenkool met worst, dus wij erheen gereden. De molen was mooi en ze hadden inderdaad veel Nederlandse dingen, maar een pak stroopwafels voor 10 euro was toch iets teveel van het goede. Dus zoals het echte Hollanders betaamt was het als vanouds 'kijken, kijken en niet kopen' haha. Maar toch, onze heimwee kon weer een paar weekjes uitgesteld worden.

De volgende dag via de stad Palmerston North, niet veel bijzonders, aangekomen bij het plaastje Ohakune van waaruit we de volgende dag de Tongariro Alpine Crossing zouden gaan doen. En dit was, ondanks de bewolking, een hele mooie trektocht tussen 3 vulkanen door. De klim naar boven was best pittig en het werd steeds kouder en kouder. Vooral de wind was echt mega koud. Maar uiteindelijk kwam, zoals zovaak, dan toch de beloning toen we eenmaal boven waren. Prachtige blauwgroene kratermeren en uitzichten zover je kon kijken, heel indrukwekkend allemaal!

Uiteindelijk kwamen we naar een tocht van ongeveer 6/7 uur aan bij een punt van waaruit je werd opgepikt en terug werd gebracht naar het beginpunt waar we de camper hadden staan. We wisten dat er om 4 uur en om half 6 een shuttle zou gaan. Perfect getimed kwamen we dan ook om 4.01 uur aan om nog net de achterkant van de bus te zien... Bah bah. Ach ja, toen hebben we (lees: Roel) gewoon heel netjes gewacht en het plaatselijk wildlife weer wat enerverende Nederlandse (scheld)woorden geleerd.

Na een welverdiende nachtrust was de volgende bestemming het plaatsje Taupo, wat bekend staat om de geothermische activiteit in de hele regio. Vanwege de ondergrondse hitte die hier overal naar boven komt, zijn er vele plekken met kokend water bronnen, kokende modderbaden en gaten in de grond waar constant stoom uitkomt. Op een van de foto's hieronder staan we in een "hot spring", onder een klein watervalletje met echt heet water, die gewoon middenin een ijskoude rivier uitkomt.  Hier tussenin kun je dus je ideale temperatuur zoeken en daar lekker blijven zitten, zelfs al regent het.. Een heerlijke combi om even te relaxen!

Ook een bezienswaardigheid was de rivier zelf een stuk verderop, waar het ineens een hele snelle stroming werd richting een waterval. Hier was het ook dat we een groepje Russen tegenkwamen waarvan de vrouwen wel heel overdreven voor elke foto poseerden. Echt voor iedere foto stonden ze erbij als een soort fotomodel. Waarschijnlijk eerder model voor een science-fiction tijdschrift dan voor de Vogue, maar goed. Paula kon ze aardig nadoen; zie hieronder het resultaat haha.

Het vulkanische hoogtepunt vonden wij echter Orakei Korako. In deze vallei was pas echt goed te zien wat al die ondergrondse activiteit teweeg kan brengen. Schitterende geisers die om de zoveel tijd kokend water omhoog spuwen, grote vlakten in alle kleuren van de regenboog, kokende modderpoelen en witte heuvels die na vroegere lava stromingen eruit zagen als sneeuw, maar dan bloedheet. In dit allemaal temidden van heuvels en bossen die je alleen maar per boot kon bereiken, schitterend dus.

Na weer enkele dagen natuurschoon bewonderd te hebben verbleven we de volgende 2 nachten in de stad Hamilton. Van hieruit ook een dagje bijgebruind op het strand bij de kustplaats Raglan alvorens te vertrekken richting de place to be voor alle Lord of the Rings fans; Hobbiton!

Voor degene die het niet weet (of het gewoon geen bal intereseert), praktisch alles van LOTR (ja, ja, de afkorting voor echte fans hier) is opgenomen in Nieuw-Zeeland. Echter zijn alle sets en decors meteen na de opnames vernietigd in verband met copyrights en dergelijke. Echter 1 set was nog gedeeltelijk bewaard gebleven, dat is de hele vallei waarin de hobbits wonen, 'The Shire'.  En we hadden nog extra geluk, vanwege de nog uit te komen film "The Hobbit" (heel origineel) is de set weer helemaal opgebouwd zoals het in de film was. Zelf hebben we de film een aantal jaren geleden gezien en leek het ons wel heel cool om deze vallei te bezoeken. En, eerlijk is eerlijk, het was super gaaf!

Alle hobbit huisjes (48 in totaal) zijn helemaal verwerkt in het landschap en de groene heuvels tot aan de kleinste details aan toe. Uiteindelijk kregen we de hele rondleiding van bijna 2 uur waarin we toch wel een aantal dingen herkenden uit de film. Het weer droeg ook bij aan de mooie plaatjes, want het was een strakblauwe lucht die dag. Het is eigenlijk een soort Universal Studio's maar dan in de openlucht. 

Het hele terrein wordt keurig bijgehouden en afgeschermd van de buitenwereld, zodat alles blijft zoals het was. Ook krijg je gedurende de dag een aantal interessante feitjes te horen over de film zelf. Per huisje is 1 iemand enkele maanden fulltime bezig geweest om te bouwen. En dan hoor je vervolgens dat een groep van ongeveer 10 huisjes welgeteld 2 seconden op de achtergrond in beeld is geweest en dat een andere groep zelfs nooit gebruikt is voor de uiteindelijk film. Ook bleek het te zijn dat ze erg vaak mensen op bezoek krijgen die volslagen gek zijn van de film en de hele dag gaan dansen als een elf of verkleed als hobbit rondlopen, wat een mafkezen. Uiteindelijk heeft Roel maar niks gezegd over zijn LOTR-boxershort en LOTR-sokken die hij aanhad ;-)

De laatste 2 dagen voordat we de camper in moesten leveren zijn we via Coromandel Peninsula richting Auckland gereden. Een mooie route met aan de ene kant van de weg bergen/bossen en aan de andere kant, 20 meter lager, de zee. Af en toe gestopt en op het strand gelegen en lekker geluncht in ons campertje op mooie plekjes. Op het laatst nog een stuk van een polo wedstrijd meegepikt (ruiters op paarden die met een stok een bal richting een doeltje slaan), maar wel duizenden mensen naar kwamen kijken, heel apart om te zien.

Na het emotionele afscheid van ons campertje verbleven we nog 4 dagen in een hostel in de grootste stad van het land; Auckland. Absoluut een leuke stad met een erg werelds karakter. Ongeveer alle nationaliteiten zijn hier vertegenwoordigd en je kunt er dus ook ongeveer alles eten waar je zin in hebt (behalve boerenkool met worst verdomme..). Hier hebben we dan ook gretig gebruikt van gemaakt, Japanse sushi, Turkse kebab, Mexicaanse nachos, Amerikaanse McDonalds en Engelse fish&chips. Geen culinaire hoogstandjes, maar wel echt lekker haha.

Dit alles vanwege het feit dat het de komende 4/5 weken in Indonesië weer vooral rijst met vlees of kip zal worden. En we kunnen niet anders zeggen dan dat we daar weer enorm veel zin hebben. Na 2,5 maand in een westerse landen kijken we nu weer enorm uit naar de Aziatische culturen en gebruiken. 

We vliegen over enkele uren naar Denpassar op Bali van waaruit we de boot naar Java willen pakken. Ons idee is om vanuit Soerabaya een vlucht naar Manado op het eiland Sulawesi te pakken. Paula heeft 7 jaar geleden voor haar afstudeerstage 4 maanden in de buurt van Manado (Tomohon) o.a. in een opvanghuis voor gehandicapte kinderen gewerkt als toekomstig fysiotherapeut. We zijn erg benieuwd hoe het er nu is en willen dit graag combineren met een weekje rondreizen door noord Sulawesi. 

Daarna moeten we nog een keuze maken of we de laatste 2/3 weken naar Java of Sumatra willen gaan, daar zijn we nog niet helemaal uit. 

De tijd gaat hard en over 5 weekjes zijn we alweer terug in ons eigen Nederland. Ook hier kijken we stiekem al een beetje naar uit, maar niet voordat we eerst nog gaan genieten van onze laatste stuk van de reis; Indonesië!

Liefs van ons en tot snel!