Nog meer moois vanaf het zuidereiland!

Met ons vorige verslag zijn we gebleven bij Queenstown, wat inderdaad een super leuk stadje bleek te zijn. Gelegen in het dal aan een blauw meer en aan alle kanten omgeven door groene bergen. Er hangt een relaxte sfeer en zijn allerlei cafe's, restaurants, winkels en parkjes. Bovendien is er heel veel te doen, zoals bungee jumpen, uit een vliegtuig springen, raften en allerlei variaties hiervan, dus een echt actiestadje. Wij hebben ons hier dus wel vermaakt! Al hebben we zelf geen rare sprongen gemaakt..

Vanaf Queenstown ging onze weg via Arrowtown, een oud goudzoekersdorpje waar zelfs een Chineze huisjes uit die tijd gedeeltelijk bewaard/hersteld zijn, richting de gletsjers. Zeker interessant om te lezen en te zien hoe destijds de Chinese immigranten hier woonden om goud te komen zoeken. Deze dag hebben we aardig wat kilometers gereden, maar iedere kilometer was mooi om te rijden! De hele route kwamen we langs indrukwekkende uitzichten, helder blauwe meren en rivieren, enorme bergen ,rotspartijen en ruige kust. Nieuw Zeeland heeft echt een geweldig mooie en afwisselende natuur waar we volop van genieten.

Als eerste hebben we een bezoek gebracht aan Fox Glacier. Je kunt met een korte wandelroute tot aan 200 meter van het ijs komen. En de weg ernaartoe is gevormd door de gletsjer zelf, duizenden jaren geleden. De andere gletsjer, genaamd Franz Josef, was minstens net zo indrukwekkend, en hier kon je zelfs tot 100 meter van het ijs komen. Het blijft toch heel apart om zulke gigantische ijsmassa's te zien temidden van bergen/bossen met een stralend zonnetje erboven, heel gaaf!

Omdat onze vorige klim naar de top van een berg (Muellers Hut) zo goed was bevallen, zijn we er in Arthur's Pass (oorsprongkelijk aangelegd om het een goede verbinding te maken vanaf het oosten met de goudmijnen aan de westkust) nog maar eentje gaan doen; de Avalanche Peak. Deze was qua uitzichten heel anders, groener, wel net zo pittig, maar wederom super mooi. Op de top lekker een uurtje gezeten, gegeten met mooie uitzichten en gezelschap van Kea's; Een soort papagaaien, de heel slim zijn en dus precies weten waar er wat te halen valt. De avond ervoor hadden we al kennis met ze gemaakt, ze probeerden met hun scherpe snavel in te breken in de camper op zoek naar wat lekkers.. Dus met veel moeite hebben we ze niets gevoerd, ook al zien ze er zo leuk uit (volgens Paula).

Zondag 5 februari hebben we een bezoek gebracht aan een plek met misschien wel de leukste naam: de Pancake Rocks. Ze worden zo genoemd omdat, heel moeilijk te raden, de rotsen lijken op een stapel pannenkoeken. Dit konden we natuurlijk niet overslaan. Het blijft toch heel apart wat de natuur allemaal voor elkaar krijgt allemaal. Na een wandeling hier zijn we doorgereden naar Westport, waar een pelsrobben kolonie hoog vanaf de rotsen begluurd kan worden. En die beesten blijven toch leuk om te bekijken in hun natuurlijke omgeving.

Een eindje verder vervolgt de weg door een kloof langs de river. Hier bevindt zich de langste hangbrug van Nieuw Zeeland en daar wilden we natuurlijk op. Aan de andere kant van de brug kon je nog een klein rondje lopen langs een scheur van een oude aardbeving. Deze was in 1929 en had een op sommige plaatsen bij het epicentrum van de beving een kloof van meer dan 4 meter veroorzaakt. Echt ongelooflijk, al was nu alles wel weer begroeid. Wel apart om hier zo door te kunnen lopen. Helaas wel massas sandflies, dus dit rondje hebben we in recordtijd gelopen..

We worden hier namelijk steeds vaker gezelschap gehouden door onze grote 'vrienden', de sandflies. Eerst hadden we er nog nooit van gehoord, tot ineens onze benen onder de zwarte kleine vliegjes zaten, die bleken te kunnen steken, en jeuken. Heel irritant.. Maar dat is dan ook het enige wat we hebben te klagen. Per slot van rekening komen we uit omgeving Nijmegen, dus ook aan de andere kant van de wereld moet er ff genuild worden als het even kan :-)

Na weer een overnachting ergens midden in de bush-bush, stonden de 2 dagen erop in het teken van het Abel Tasman National Park. Aangezien Nederlander Abel Tasman de eerste ontdekkingsreiziger was die hier ergens in de 17e eeuw aan land is geweest zijn er veel plekken hier naar hem vernoemd. Zelfs hier aan de andere kant van de wereld zijn nog een hoop sporen van ons (koloniale) verleden te vinden, blijft toch wel cool voor zo'n klein landje als Nederland.

De eerste dag hier hebben we vooral lekker op het strand gelegen. De laatste keer was namelijk met Lieke en Sabine in Sydney, dus we waren er wel weer aan toe haha. Later in de middag hebben we een rafting race gekeken bij het plaatsje Motueka. Het was eigenlijk meer bedoeld als een soort carnavalsoptocht in plaats van een echte race, maar daarom juist wel grappig om te zien.

De dag erop zijn we daadwerkelijk het Abel Tasman National Park ingegaan. Het unieke hier is dat de bergen/jungle echt tot aan de zee lopen en je vele inhammen hebt met goude strandjes en super helder blauw water. We kozen ervoor om ons ongeveer 25km verder af te laten zetten met een soort watertaxi en de hele weg terug te lopen via deze jungle en mooie baaitjes. Af en toe lekker relaxen, maar vooral veel lopen en genieten van de omgeving. Dit was weer heel anders dan bijvoorbeeld de bergen die we beklommen hebben, maar absoluut ook een van de hoogtepunten van het zuidereiland wat ons betreft. 

Voordat we de vandaag met de Interislander Ferry richting het noordereiland vertrekken, hebben we de laatste dag een beetje gerelaxed (moest ook wel na die halve vierdaagse van de dag ervoor..). Via het plaatsje Nelson en de mooie route door de Marlborough Sounds zijn we naar Picton gereden waar de haven zich bevindt. 

O ja, een tip voor iedereen die weleens samen kookt op een vierkante meter; als je een potje teriyaki saus opendraait voor je vriendin, zorg dan ook dat zij onthoudt dat ie al open is VOORDAT ze gaat schudden.. Dit voorkomt een hoop rotzooi in een campertje :-) 

Het zuidereiland avontuur is dus nu helaas achter de rug.. Maar we hebben al weer veel zin om ook het noordereiland onveilig te gaan maken. We zijn nu aan het wachten bij de ferry terminal in Picton om te vertrekken naar de hoofdstad Wellington vanaf waar we in een dag of 10 richting Auckland zullen reizen en hopelijk weer veel zien en beleven!

Groetjes van ons en tot snel weer!